Blote Voeten Zeebodem Pad Kraggenburg

Vanaf vorige week heb ik zondag tot uitjes-dag bestempeld hier in huis. De laatste weekenden was ik alleen maar bezig met werk en solliciteren, vacatures zoeken, opdrachten maken voor de loopbaancoach en huisarts etc. Danny was op zaterdag aan het klussen, of hij lag te slapen na zijn nachtdienst. Het gevolg: Joy kroop 2 weken geleden op zondagavond tegen me aan met de opmerking: 'hehe, eindelijk heeft één van jullie even tijd voor me!" Wake-up call! Hier gaat iets mis! Dit moeten we anders aanpakken.

Ze had gewoon volkomen gelijk. We waren het hele weekend druk geweest met van alles en nog wat, maar niet met haar. Ik zat achter mijn pc of was mijn huishouden aan het bijwerken, Danny was zaterdag aan het klussen, en zondag aan het voorbereiden voor het klussen van maandag, en lag voor de rest gesloopt op de bank. 

Ons eerste uitje was naar de Orchideeën Hoeve in Luttelgeest. Top! Meteen een jaarabonnement genomen. Daar gaan we van de winter nog veel plezier aan beleven.
De Orchideeën Hoeve is redelijk bekend en heeft een mooie website en Facebookpagina. Genoeg over te vinden dus. Misschien dat ik er in de toekomst nog eens een blog aan wijd. 

Afgelopen weekend had Danny nachtdienst, dus was ik alleen met mijn dochter. Een hele tijd geleden was ik al op zoek geweest naar originele uitjes in de Noordoostpolder die geen fortuin kosten, en was daarbij onder andere gestuit op het Blote Voeten Zeebodempad bij Kraggenburg. Joy en ik lopen allebei het liefst de hele dag op onze blote voeten, dus het leek me een prima uitje voor ons. Het was prachtig weer, wat voor deze activiteit wel fijn is qua modder en geen koude voeten. Maar ook als je niet van modder houdt, is dit prima te doen. Je kunt het natte gedeelte overslaan, mits het niet de dagen ervoor geplensd heeft van de regen natuurlijk. ( Behalve het voetenbad in het begin, maar daar kom ik later op terug)

Via Google maps is het prima te vinden. Op de site was al aangegeven dat je helemaal moest doorrijden tot na de laatste schuur en daar kunt parkeren. Parkeren is gratis. En daar hou ik van. Bovenstaand bord wijst je welke kant je op moet, en dan is het het verharde pad volgen om de schuur heen naar de ingang. 

Kinderen betalen 5 euro, volwassenen 7,50. Voor dik 2 tot 3 uur lol, geen slechte prijs. Je kunt het ook in een uurtje doen, maar dan ben je wel heel gehaast aan het lopen geweest. Ik had een 6 jarige bij me die onderweg nog krekels heeft geprobeerd te vangen, en we hebben gepicknickt halverwege. 

Bij het begin kun je je schoenen/slippers achterlaten in een kast.
Voor je begint legt iemand je uit waar het fenomeen Blote Voeten Pad vandaan komt, en word je naar een koud voetenbad geleid. 3 rondjes moet je maken om de doorbloeding van je voeten een boost te geven. Dit activeert je voeten waardoor je beter voelt. Dit bad is het eerste rondje knap koud en even doorbijten. Zeker met jonge kinderen natuurlijk hilarisch als mama het uitgilt. ;-) Misschien voelt het op minder hete dagen wat minder koud aan......

Daarna is het principe simpel: volg de bordjes. Alles staat prima aangegeven, en het gemaaide pad wijst als vanzelf de weg. Onderweg kom je een maisveld tegen. Ook hier is het gewoon het platgelopen zand (klei, de polder bestaat uit klei)volgen, het is niet echt een pad. Wij kwamen keurig op de goede plek aan de andere kant uit. Later in het seizoen zal in het maisveld ook een doolhof gemaakt worden. Helaas stond de mais daarvoor nog net niet hoog genoeg. Dat vond mijn dochter geen enkel probleem: "dan doen we het toch gewoon nog een keer!" Ze vond het vanaf de eerste minuut al enorm leuk. 

Daarna volgen om de zoveel tijd bakken met materiaal waar je doorheen kan lopen. Met name de zwart-witte stenen waren een openbaring met dit warme weer. De zwarte stenen waren loeiheet, de witte stenen koel. Prima lesje natuurkunde. En ik kon meteen uitleggen waarom ik haar witte kleding aan had getrokken. 

Het zwarte zand was rennen geblazen, en het speciale glas waar je je voeten niet aan bezeerd heb ik wel gedaan, maar heeft Joy overgeslagen. Dit spiegelt en was gewoon echt heel erg heet. Niet gesneden, wel lichtelijk rode voeten na die ervaring. Er zijn nog veel meer bakken, maar ik ga ze natuurlijk niet allemaal verklappen. 

De grootste uitdaging voor Joy was de sloot. En als ik heel eerlijk moet zijn: voor mij ook. Er is een keurig trapje naar de sloot toe, en het eerste wat ze zag waren een vis, een waterspin en een salamander. Super interessant, maar niet om je voeten in te stoppen. Ik ben nog zo dapper geweest om er zelf als eerste in te gaan, en na een laagje blubber is de grond gewoon hard. Maar blubber aan mijn voeten vind ik gewoon geen fijn gevoel. Dit voelde mevrouw haarfijn aan, en ze kwam dus, ondanks aansporingen van een jong gezin wat voor ons wel de sloot getrotseerd had ( HELDEN!), niet verder dan het trapje. Stiekem was ik daar wel blij mee, want dat betekende dat ik er ook weer uit mocht. Joy ziet gewoon graag waar ze haar voeten neerzet, en deze sloot was alle behalve helder. Geen teen ging erin, daar zorgde de waterspin wel voor. Ik wist nog wel het visje te vangen met mijn handen, en deze hebben we samen bestudeerd. Tot zover de sloot. 

Daarna volgt een vrij lang stuk langs een maisveld richting de 'hoge bank". Door de droogte was het gras op het pad helemaal verdord, waardoor het wat scherp aanvoelde. Blote voeten pad ervaring ten top! Aan de rand van het maisveld staan borden met info over de Noordoostpolder en de drooglegging ervan. Dit was nog iets te hoog gegrepen voor mijn druif. 

De 'hoge bank" ( het ding is 2,5 meter hoog) staat op de voormalige strekdam. Vanaf de bank heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Wij zagen onze kans schoon om hier even lekker een broodje te eten, en werden en passant nog getrakteerd op wat kleine wervelwindjes in het zand op een akker verderop. Je zit er tussen de mais, aardappels en de tarwe. Veel meer "midden in de NOP" kun je niet zitten. 

Je loopt dezelfde weg een stukje terug, waarna de route zich vervolgt. Je komt langs een 'modderbak' die wij overgeslagen hebben vanwege hetzelfde probleem als de sloot. We hebben anderen hier echter enorm veel lol in zien hebben, en schoon erin zien gaan, en zwart eruit zien komen. Het is glad, dat is duidelijk. Aan het einde van de wandeling is er gelegenheid tot schoonspoelen, dus met mooi weer is dit zeker geen enkel probleem. Mocht je kind niet van modder houden, zoals de mijne, dan kun je er over het verharde pad langslopen. 

Er volgen daarna nog een aantal bakken, en een spel dat je met je voeten kunt spelen. Dit spel was nog wat te ingewikkeld voor Joy helaas, en daardoor met zijn 2-en niet te doen. Als haar vader erbij was geweest had ik kunnen lezen, en hij het samen met Joy kunnen doen. Ook nog iets wat we een 2e bezoek kunnen doen. 

Al met al: super leuk met jonge kinderen! Pubers vinden er waarschijnlijk niet zoveel aan, maar voor kinderen tot een jaar of 10/11 is het echt leuk, en ook volwassenen kunnen het op hun eigen niveau ervaren. Als ik alleen was geweest zou ik wat bewuster "gevoeld' hebben wat het met mijn voeten deed, nu was ik vooral bezig met lol hebben en aan het genieten van de verwondering van mijn kind. Joy gaf het blote voeten pad een dikke tien. Ze kon niets bedenken wat ze niet leuk vond, en volgende keer wil ze misschien wel de sloot proberen. 

Als je weer terug komt bij de cafetaria, heb je de mogelijkheid je voeten te wassen. Dit hebben wij gedaan en zijn vervolgens op onze blote voeten wat te drinken en een ijsje gaan halen. Joy had haar oog in het begin al op de bak met visjes laten vallen die aan je voeten knabbelen. De dame die de sloot niet in wilde uit angst voor vissen en beestjes, wilde dit wel graag proberen. "ja mam, maar hier zie je de vissen!" Voor 12,50 heeft ze een kwartier gegiecheld en gegild....maar je moet alles in je leven een keer geprobeerd hebben, en deze kan ze alvast van haar lijstje strepen. 😆 Er is ook een soort van landgoedwinkel bij, waar ik 2 manden kocht. 1 voor de aardappels, en 1 voor de uien. Die passen straks mooi in onze nieuwe keuken. Staat toch leuker dan die zakken uit de supermarkt. 

Toen ik aangaf na een kopje thee dat het nu toch wel tijd werd om te gaan, barstte Joy in lachen uit. Verbazing op mijn gezicht maakte dat ze nog harder moest lachen. "Mam!! Je moet je schoenen nog halen!!!" Inmiddels was ik er zo aan gewend, dat ik er echt geen seconde meer bij stil stond dat ik al de hele tijd op mijn blote voeten door de winkel en de cafetaria had gelopen. Ik was er uiteindelijk op weg naar de auto wel achtergekomen vanwege het grint, maar hilarisch was het. Zij had haar slippers alweer aan getrokken inmiddels.

Ik kan niet anders zeggen dan dat het een dikke hit was, en dat we het zeker nog een keertje gaan doen. Er zijn meerdere blote voetenpaden in Nederland, misschien dat we ook een keer een andere gaan proberen, omdat deze zo goed bevallen is. 

Wat de volgende ontdekkingstocht gaat worden, blijft nog even een verassing. 😉 

Info: Blote Voeten Zeebodem pad, Zwartemeerweg 25, Kraggenburg.
https://www.blotevoetenzeebodempad.nl/blotevoetenpad-flevoland/

Als iemand nog ideeën heeft voor uitjes hier in de buurt, dan hoor ik het graag. We gaan met liefde voor jullie testen.